AKITA

 

AMERYKAŃSKA

 

KRAJ POCHODZENIE: Japonia

ROZWÓJ: USA

 

 

ZASTOSOWANIE: Pies do towarzystwa, stróżujący

KLASYFIKACJA F.C.I.: Grupa 5 Szpice i psy ras pierwotnych

Sekcja 5 Szpice azjatyckie i rasy pokrewne. Bez prób pracy

 

WYGLĄD OGÓLNE:

Duży, mocny, harmonijny pies o dużej masie i mocnym kośćcu. Szeroka głowa, tworząca tępo zakończony trójkąt, z głęboką kufą, stosunkowo małymi oczami i stojącymi uszami, pochylonymi do przodu niemal w jednej linii z tylną krawędzią szyi, jest charakterystyczną cechą rasy.

 

PROPORCJE:

• Stosunek wysokości w kłębie do długości tułowia wynosi 9:10 u psów i 9:11 u suk.

 

USPOSOBIENIE/TEMPERAMENT:

Przyjacielski, czujny, czuły, dostojny, pojętny i odważny.

 

GŁOWA:

Masywna, ale harmonizująca z tułowiem, pozbawiona zmarszczek, gdy pies jest rozluźniony. Głowa, widziana z góry, tworzy tępo zakończony trójkąt.

 

MÓZGOCZASZKI:

 

CZASZKA:

Płaska i szeroka między uszami. Płytka bruzda rozciąga się na czole. Stop: Wyraźnie zaznaczony, ale niezbyt stromy.

 

TWARZOCZASZKI:

Nos: Szeroki i czarny. Nieznaczny i rozproszony brak pigmentu dopuszczalny wyłącznie u białych psów, ale zawsze preferowany czarny.

Kufa: Szeroka, głęboka i pełna.

Wargi: Czarne; nie obwisłe. Różowy język.

Szczęka i żuchwa oraz uzębienie: Szczęka i żuchwa nie zaokrąglone, lecz tępego kształtu, mocne i silne. Mocne zęby w regularnym i pełnym uzębieniu. Preferowany zgryz nożycowy, ale dopuszczalny także cęgowy.

Oczy: Ciemnobrązowe, stosunkowo małe, nie wyłupiaste, niemal trójkątnego kształtu. Obwódki oczu czarne i przylegające.

Uszy: Bardzo proste, małe w stosunku do reszty głowy. Jeśli zegnie się ucho do przodu, by zmierzyć jego długość, koniec dotknie górnej obwódki oka. Uszy trójkątne, nieco zaokrąglone na końcach, szerokie u nasady, nie osadzone zbyt nisko. Widziane z boku, uszy pochylone są nad oczami do przodu, stanowiąc przedłużenie linii szyi.

 

SZYJA:

Gruba i umięśniona, z minimalnym łałokiem, dosyć krótka, rozszerzająca się stopniowo ku łopatkom. Wyraźnie łukowaty kark przechodzi harmonijnie w nasadę czaszki.

 

TUŁÓW:

Dłuższy, niż wyższy. Skóra nie przesadnie cienka, ani zbyt napięta czy luźna.

Grzbiet: Poziomy.

Lędźwie: Mocno umięśnione.

Klatka piersiowa: Szeroka i głęboka. Żebra dobrze wysklepione; dobrze rozwinięty mostek.

Dolna linia i brzuch: Umiarkowanie podciągnięte.

 

OGON:

Gruby i dobrze owłosiony, wysoko osadzony, noszony nad grzbietem lub na boku, zwinięty w ¾, w całości lub podwójnie, zawsze opadający na grzbiet lub poniżej jego poziomu. Koniuszek ogona zwiniętego w ¾ opada zdecydowanie na bok. Nasada ogona gruba i mocna. Ostatni kręg ogona sięga stawu skokowego, gdy ogon jest opuszczony lub pociągnięty na dół. Włos gruby, prosty i gęsty, bez śladu pióra.

 

KOŃCZYNY:

 

KOŃCZYNY PRZEDNIE:

Przednie kończyny o mocnym kośćcu; widziane z przodu – proste. Łopatki: Mocne i silne, umiarkowanie kątowane. Śródręcza: Nieco ukośne – tworzą kąt 15° z linią pionową.

 

KOŃCZYNY TYLNE:

Mocno umięśnione, szerokie, o kośćcu porównywalnym z kośćcem kończyn przednich. Zwykle usuwa się palce szczątkowe na tylnych kończynach.

Udo: Mocne, dobrze rozwinięte; widziane z tyłu – równoległe.

Kolana: Umiarkowanie kątowane.

Stawy skokowe: Nisko ustawione; ani odstające, ani ustawione podsiebnie.

 

ŁAPY:

Proste, kocie łapy, zwartej budowy, z grubymi opuszkami.

 

RUCH :

Mocny, okładający teren, z umiarkowanym wykrokiem i akcją kończyn tylnych. Tylne kończyny podążają za przednimi. Grzbiet pozostaje mocny, stabilny i poziomy.

 

SZATA:

Włos: Podwójny włos. Podszycie grube, miękkie, gęste i krótsze, niż włos okrywowy. Włos okrywowy prosty, szorstki/sztywny i nieco odstający od tułowia. Włos na głowie, dolnych partiach kończyn oraz uszach – krótki. Długość włosa na kłębie i zadzie wynosi ok. 5 cm, a więc nieco więcej, niż na reszcie tułowia, z wyjątkiem ogona, gdzie szata jest najdłuższa i najbardziej obfita.

 

MAŚĆ:

Każda maść, np. ruda, płowa, biała, etc., lub nawet pinto (łaciata) i pręgowana. Kolory są błyszczące i wyraźne, natomiast znaczenia równomierne, z maską lub strzałką, bądź bez. Białe psy (jednolitej maści) nie mają maski. Pinto (łaciate) na białym tle mają duże, równomiernie rozmieszczone łaty na głowie i więcej, niż 1/3 tułowia. Kolor podszycia może różnić się od koloru włosa okrywowego.

 

WIELKOŚĆ:

Wysokość w kłębie:

Psy: 66-71 cm (26-28 cali).

Suki: 61-66 cm (24-26 cali).

 

WADY:

Wszelkie odstępstwa od wyżej wymienionych cech należy uznać za wady, których ocena powinna być proporcjonalna względem ich stopnia i zasięgu.

• Sucze psy / samcze suki.

• Wąska lub spiczasta głowa.

• Brakujący ząb (z wyjątkiem 2 P1 i/lub M3).

• Niebieskie lub czarne plamy na języku.

• Jasne oczy.

• Krótki ogon.

• Odstające lub ustawione podsiebnie łokcie.

• Jakikolwiek ślad kryzy lub pióra.

• Bojaźliwość lub złośliwość.

 

POWAŻNE WADY:

• Lekka masa.

• Lekki kościec.

 

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:

• Agresja lub nadmierna bojaźliwość.

• Całkowity brak pigmentacji nosa. Nos z niepigmentowanymi obszarami (nos motyli).

• Opuszczone, wiszące lub załamane uszy.

• Przodozgryz lub tyłozgryz.

• Sierpowaty lub nie zwinięty ogon.

• Psy poniżej 63,5 cm (25 cali); suki poniżej 58,5 cm (23 cali).

 

Każdy pies, przejawiający fizyczne lub psychiczne nieprawidłowości, powinien zostać zdyskwalifikowany. Uwaga: Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra, całkowicie opuszczone do moszny.